„Świerszczyk” to najdłużej
ukazujące się pismo dla dzieci w Europie. Od 75 lat zachęca
polskie dzieci do czytania, myślenia, pomagania innym, szanowania
przyrody, poznawania historii, rozwijania wyobraźni. Wychowały się
na nim już 3 pokolenia Polaków - chyba dlatego, że Świerszczyk
jako jedyny magazyn dla dzieci odkrył sekret, jak skutecznie bawić
i uczyć i nigdy się nie znudzić!
A wszystko zaczęło się tak…
Był maj 1945 roku. W wyzwolonej
Łodzi, w Spółdzielni Wydawniczej „Czytelnik”, ukazał się
pierwszy numer „Świerszczyka”. Tytuł wymyśliła znana pisarka,
Ewa Szelburg-Zarembina , późniejsza inicjatorka budowy
Szpitala-Pomnika Centrum Zdrowia Dziecka. Grający za kominem
świerszcz miał być symbolem tego, co wiele dzieci utraciło w
wojennej zawierusze – ciepła rodzinnego domu. Okładkę pierwszego
numeru namalował znakomity ilustrator, Jan Marcin Szancer, natomiast
pierwszą winietę „Świerszczyka” zaprojektował inny wybitny
grafik, Eryk Lipiński, satyryk i długoletni redaktor naczelny
„Szpilek”. Pierwszą redaktor naczelną „Świerszczyka”
została pisarka, krytyk literacki i tłumaczka, Wanda Grodzieńska.
W pierwszych latach działalności
czasopismo zastępowało zniszczone podczas wojny podręczniki. W
1951 roku połączyło się z warszawskimi „Iskierkami” i zaczęło
się ukazywać w „Naszej Księgarni”. „Świerszczyk”-Iskierki”
wychodził do 1956 roku, kiedy czytelnicy zdecydowali o powrocie do
nazwy „Świerszczyk”.
Z dzisiejszej perspektywy wyraźnie
widać, że historia zatoczyła koło – kiedyś „Świerszczyk”
zastępował podręczniki, dzisiaj ukazuje się w wydawnictwie
edukacyjnym. I w dalszym ciągu pomaga w nauce czytania i rozwija
wyobraźnię.
“Świerszczyk” a propaganda
Przed 1956 rokiem, „Świerszczyk”
, podobnie jak reszta prasy, podlegał cenzurze. Otrzymywał
wytyczne, o czym należy pisać, a co pominąć milczeniem. Dzięki
mądrości redaktorów „Świerszczykowi” udało się nie
angażować w politykę. „Jedynie słuszną linię programową”
prezentowały… tłumaczenia baśni narodów ZSRR. Śmierć Stalina
pismo musiało jednak uczcić portretem wodza na okładce.
„Świerszczyk” rekordzista
W latach 50. i 60. do
„Świerszczyka” przychodziło nawet 7 tysięcy listów
miesięcznie! Dzisiaj listy w kopercie to rzadkość – czytelnicy
wolą wysyłać e-maile lub odwiedzać profil Świerszczyka, Bajetana
Hopsa, na Facebooku.
Na początku lat 70.
„Świerszczyk” bił wszelkie rekordy popularności. Czasopismo
systematycznie zwiększało nakład i ukazywało się wtedy w 900
tysiącach egzemplarzy!
„Świerszczyk” na
Politechnice
W marcu 1968 r. zgromadzona w
gmachu Politechniki Warszawskiej młodzież grała podobno w
zamieszczoną w „Świerszczyku” grę. Na budynku Politechniki
Warszawskiej pojawił się natomiast transparent: „Prasa kłamie.
Tylko <Świerszczyk> pisze prawdę”.
Kiedy ustały protesty,
„Świerszczyk” otrzymał od studentów pamiątkowy list i znaczek
studenta Politechniki.
„Świerszczyk” w magazynie
Na początku lat 90. „Świerszczyk”
przeżył prawdziwą rewolucję! Z literackiego tygodnika zmienił
się w magazyn dla dzieci pełen wywiadów, reportaży i reklam.
Dzisiaj „Świerszczyk” to
miesięcznik, a priorytetem jest dostarczenie młodym czytelnikom
literatury i ilustracji na najwyższym poziomie. Obecny kształt
czasopismo zawdzięcza wydawnictwu edukacyjnemu Nowa Era, w którym
ukazuje się od 2005 r. Wspomaganie pracy z tekstem, budowanie i
rozwijanie struktur poznawczych, rozwijanie zasobu słownictwa i
poprawności składniowej, wdrażanie systemu hierarchii wartości to
tylko niektóre zalety rubryk znajdujących się czasopiśmie.
„Świerszczyk” to nowoczesne pismo z tradycjami. Mądre i piękne.
Jedyne takie na rynku!
„Świerszczyk”
to:
- 1,5 mld wydanych do tej pory egzemplarzy = liczba ludności wszystkich państw UE, Ameryki Północnej i Ameryki Południowej
- „Świerszczyki” jeden za drugim = 8 razy obwód kuli ziemskiej
- Powierzchnia „Świerszczyków” = powierzchnia Zakopanego lub Lizbony
Nagrody dla
„Świerszczyka”
- Mały Dong – nagroda przyznana przez dzieci w konkursie Fundacji Świat Dziecka
- Medal Komisji Edukacji Narodowej za zasługi czasopisma dla szkoły
- Nagroda Polskiej Sekcji IBBY za Upowszechnianie Czytelnictwa
- Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „za wieloletnie upowszechnianie ambitnej kultury dla dzieci”
- Medal Pamiątkowy Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek z okazji 70. urodzin czasopisma
- Nagroda Główna w kategorii Kultura w konkursie „Świat przyjazny dziecku”, organizowanym przez Komitet Ochrony Praw Dziecka
Bardzo miło <3 Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuń